Reteje kaj sideje

Gratulon al ĉiuj en nia Esperanto-Tago!

Pasintjare Guglo salutis la mondon per nia flago. Evidente ĉijare tio ne estis antaŭespereble, ja la datreveno estas malpli ronda. Estas do la momento ke ni kalkulu je niaj propraj fortoj, kaj en tiu ĉi kazo oni povas tion fari el la sociaj retoj, nuntempe pli popularaj ol la blogoj kiujn ni uzis en aliaj okazoj. Kelkaj amikoj lanĉis la ideon uzi speciale Tŭiteron (Twitter), kie oni ĉiutage kalkulas la modajn tendencojn, kun la ambicia celo ke esperanto fariĝu unu el tiuj. Evidente estas malfacile atingi tion, sed oni tamen jam duonsukcesis tre altigi la ĉeeston de tiu ĉi vorto en la reto, kiel oni povas vidi en la ĉikuna grafikaĵo de mezurilo de populareco en tiu retejo.

Kaj, kompreneble, tio ne malhelpu la ĉeestan kunmemoron. En Madrido ni antaŭfest(en)is la pasintan dimanĉon. Ŝajnas al mi ke la programo estis sufiĉe interesa, riĉa kaj varia, kaj ke homoj sufiĉe ĝin ĝuis (almenaŭ tion mi esperas, ja mi mem kunordigis ĝin). En ĝi trovis siajn lokojn prelegetaro, en la formo de peĉakuĉo organizita de Manolo Pancorbo, kvarvoĉa ĥoreto, projekciado de animacia subtekstigita filmo, libroj, poemoj, aŭkcio, plus neformala kunmanĝado. Baldaŭ venos pliaj fotoj, sed dume rigardu tiun ĉi.

Retejoj kaj sidejoj: plua elmontro de la varieco de nia lingvo, kaj la ĝuemo de niaj samlingvanoj.

AKTUALIGO: Pri la fina rezulto de la kampanjo en Twitter, vidu mian postan artikolon en Libera Folio. Pri la madrida festo, vidu miajn fotojn en Ipernity. Mi ankaŭ enmetas jenan videon de unu el la kristnaskaĵoj kantitaj